biltzaile  

1 iz., adj.

recolector -a, recaudador -a; que recoge, que reúne.

        Zerga-biltzailea: Recaudador de impuestos.

        Ondasun-biltzailea: Acaudalador -a, el que reúne caudal.

        Hamarrenen biltzailea: Tercero, el que recoge los diezmos.

   ~ altxatzaile (bat.), altzatzaile (bizk.), batzaile, eraikitzaile (bat.)

2 iz., adj.

ahorrador -a, económico -ca; que ahorra.

        Diru-biltzailea: Ahorrador -a.

esr. Aita biltzaileari seme barreiari: A padre ahorrador, hijo gastador.

   ~ aurrezle, batzaile

3 iz., adj.

cosechador -a; que cosecha.

        Urte sasoi honetan mahats-biltzaileak behar izaten dira Araba aldean.   En aquella época se necesitaban vendimiadores en la zona de Álava.

   ~ batzaile, bilketari

4 iz.

coleccionista.

   ~ batzaile, bildumari, bildumazale