miércoles, 27 de agosto de 2014




EMAKUME 2: Ba al dakin gizonak eta emakumeak ez direla berdin suizidatzen?

EMAKUME 1: Zer?

EMAKUME 2: Inoiz entzun al dun emakume batek tiro egin diola bere buruari? Edo gizon batek bere zainak moztu dituela?

EMAKUME 1: Non entzun dun hori?

EMAKUME 2: Aldizkari batean.

EMAKUME 1: Aldizkari batean entzun dun?

EMAKUME 2: Zer nahi dun, telebistan irakurri dudala esatea?

SAMARA VELTE




MUJER 2: ¿Sabes que los hombres y las mujeres no se suicidan igual?

MUJER 1: ¿Qué?

MUJER 2: ¿Alguna vez has oído que una mujer se haya pegado un tiro? ¿O que un hombre se haya cortado las venas?

MUJER 1: ¿Dónde has oído eso?

MUJER 2: En una revista.

MUJER 1: ¿Lo has oído en una revista?


MUJER 2: ¿Qué quieres? ¿Que diga que lo he leído en la televisión?



EMAKUME 1: Maritxu, polita al nagon?

EMAKUME 2: Ez hago polita, hi polita haiz.

EMAKUME 1: Ez zakinat ba... Lehentxeago ispiluan ikusi naun, eta itsusi nengoela iruditu zaidan.

EMAKUME 2: Ba orduan, ispiluak engainatu egin hau.

EMAKUME 1: Inbidiatan egongo zunan.

SAMARA VELTE




MUJER 1: Maritxu, ¿estoy guapa?

MUJER 2: No estás guapa, tú eres guapa.

MUJER 1: No sé... Antes me he visto en el espejo, y me ha parecido que estaba fea.

MUJER 2: Pues entonces te ha engañado el espejo.


MUJER 1: Tendría envidia.



KOMETA ZULODUNA

Sarea bota zuen
eta aireak zekarrena
harrapatu

Gero begiratu zuen
eta ez zuen ezer ikusi
kometa zuloduna baino

JON BENITO




UNA COMETA AGUJEREADA

Echó la red
y atrapó
lo que traía el aire

Después miró
y no vio nada

más que una cometa agujereada

sábado, 9 de agosto de 2014




SORTERRIARI

Deserrituak berea ez den ohean egingo du lo gaur ere,
berea ez den kikaran edango du kafea eta
berea ez den etxeko leihotik ikusiko du ilargia.
Apurka-apurka, berea ez den herria maitatzen hasiko da,
eta berea ez den itsasertzetik begiratuko dio sorterriari.

MIKEL IBARGUREN




AL PAÍS NATAL

El exiliado dormirá en una cama que no es suya también hoy,
beberá café en una taza que no es suya y
verá por la ventana de una casa que no es suya la luna.
Poco a poco, empezará a amar un pueblo que no es el suyo

y desde una orilla que no es suya mirará al país natal.

viernes, 8 de agosto de 2014




Denbora ez da
egunaren neurri;
eguerdia bai.

BITORIANO GANDIAGA




El tiempo no es
medida del día;

el mediodía sí.

martes, 5 de agosto de 2014




IRAKASLEAK

Orain dela hogei urte izan nuen frantses irakaslea
hil egin dela esan didate.
Emakume txikiak,
azentu zirkunflexuarekin bekainetan,
ezpain borobileko letrak egin zituen,
ahoskera bereziko irriak.
Minbiziak jota hil dela esan dit gaur
hainbeste estimatzen dudan matematikako irakasleak.
Bera depresioak jota dagoela ere esan dit.
Je suis désolé esan du gero negar zotinka
matematikako nire irakasle zaharrak.
Je suis très désolé.

JUAN RAMON MADARIAGA




PROFESORES

Me han dicho que ha muerto
la profesora de francés que tuve hace veinte años.
Una mujer pequeña,
con acento circunflejo en las cejas,
que hacía las letras con los labios redondos,
las sonrisas con una pronunciación especial.
Que ha muerto de cáncer me ha dicho hoy
el profesor de matemáticas al que tanto estimo.
También me ha dicho que está deprimido.
Je suis désolé ha dicho después sollozando
mi viejo profesor de matemáticas.

Je suis très désolé.



BETI BI

Gizakiak bi multzotan sailkatzen direla
esan nahi zenidan tabernan.
Zerbait irakasten dizutenak, eta oharkabean
zure historiatik paseatzen direnak.
Lehenak txarrenak dira,
bizitza bera bezalakoak.
Azken hauek bakarrik erakusten baitizute
zer den
gorrotoa.

JUAN RAMON MADARIAGA




SIEMPRE DOS

Querías decirme en el bar
que los seres humanos se clasifican en dos grupos.
Los que te enseñan algo, y los que inadvertidamente
se pasean por tu historia.
Los primeros son los peores,
como la propia vida.
Pues estos últimos sólo te muestran
qué es

el odio.



UME BAT SEGUNDORO

Kalefakzioa  amaitu da.
Eta ez duzu konpondu behar, aita?
Amaitu da, ez dago,
beste gauza asko ez dauden bezala.
Zimbabweko ume askok ez dute urik.
Birmaniakoek ez dute zapatarik.
Haitikoek ez dute esnea inoiz probatu.
Afganistangoek belarra jaten dute neguan.
Siberiakoek behatzak dituzte izoztuta.
Patagoniakoek ez dute betaurrekorik eta
itsu gelditzen ari dira.
Mongoliakoek ez dute itsasoa inoiz ikusiko.
Indiakoek ez dute guraso hilak erretzeko adina egurrik.
Munduko ume askok ez dute ezer,
eta beste asko, honezkero, ez daude
beste gauza asko ez dauden bezala.
Eta ez duzu konpondu behar, aita?

JUAN RAMON MADARIAGA




UN NIÑO CADA SEGUNDO

Se ha acabado la calefacción.
¿Y no la vas a arreglar, apa?
Se ha acabado, no hay,
del mismo modo que no hay otras muchas cosas.
Muchos niños de Zimbabwe no tienen agua.
Los de Birmania no tienen zapatos.
Los de Haití nunca han probado la leche.
Los de Afganistán comen hierba en invierno.
Los de Siberia tienen los dedos congelados.
Los de Patagonia no tienen gafas y
se están quedando ciegos.
Los de Mongolia no verán nunca el mar.
Los de la India no tienen suficiente leña para incinerar a sus padres muertos.
Muchos niños del mundo no tienen nada,
y otros muchos, ya, no existen
del mismo modo que no existen otras muchas cosas.

¿Y no lo vas a arreglar, apa?

lunes, 4 de agosto de 2014




HELMUGA

Badakit
oroitzapen guztiak
toki berean gordetzen direla;
bat aurkituz gero,
beste guztiak aurkitzen ahal direla.
Beraiek ere badakite.

CASTILLO SUAREZ




META

que todos los recuerdos
se guardan en el mismo lugar;
que, después de encontrar uno,
se pueden encontrar todos los demás.

Ellos también lo saben



POLITIKOA

Ez dizut poema politikorik egin nahi,
baina ni euskal idazlea naiz,
eta hitzak asteburuetan eta udako oporretan datozkit:
manifestaziorik ez dagoenean,
bilerarik ez dudanean.

CASTILLO SUAREZ




POLÍTICO

No quiero hacerte poemas políticos,
pero yo soy un escritor vasco,
y las palabras me vienen en fin de semana y vacaciones de verano:
cuando no hay manifestaciones,

cuando no tengo reuniones.



HILA

Idazten dugunean ez gaude bizirik;
ez dakizue ez gaudela bizirik, ordea.
Agian lehendabizikoz idatzi genuenean hil ginen,
edo hil ginenean hasi ginen idazten.

Idaztea geure buruaz beste egitea da, epeka.

CASTILLO SUAREZ




MUERTO

Cuando escribimos no estamos vivos;
sin embargo, no sabéis que no estamos vivos.
Quizá morimos cuando escribimos por primera vez,
o empezamos a escribir cuando morimos.


Escribir es suicidarnos, a plazos.

viernes, 1 de agosto de 2014




APURTUKO DA

zure sekretuen
jabe zarelako
diot
astelehenetik
igandera
gauero
maite zaitudala
hitz horiek erabili gabe

zure sekretuen
jabe izatea
lortzen dudan
egunean
zer edo zer
apurtuko da
gure artean

baina hori
gure sekretua
izango da

OIER GUILLAN




SE ROMPERÁ

porque eres dueña
de tus secretos
digo
de lunes
a domingo
cada noche
que te quiero
sin usar esas palabras

el día
que consiga
ser dueño
de tus secretos
algo
se romperá
entre nosotros

pero eso
será

nuestro secreto



BOSNIAKO HAUR JOLASA

bala hautsi batean sartzen da
nire bizitza

zenbaki batean galdu da
nire izena

begiak itxi ditut
heriotza ez ikusteko

begiak itxi ditut
heriotzak ikusi banindu bezala

begiak itxi ditut
heriotzak ikus ez nazan

OIER GUILLAN




JUEGO INFANTIL DE BOSNIA

mi vida
cabe en una bala rota

mi nombre
se ha perdido en un número

he cerrado las ojos
para no ver la muerte

he cerrado los ojos
como si la muerte me hubiera visto

he cerrado los ojos

para que la muerte no me vea



GAZA

gerra bat gehiago
          izenik gabeko
          1.440 gorputz
          gutxiago

titular bat gehiago
           gorputzik gabeko
           1.440 izen
           gutxiago

           eztarrian

OIER GUILLAN




GAZA

una guerra más
           1.440 cuerpos
           sin nombre
           menos

un titular más
           1.440 nombres
           sin cuerpo
           menos


          en la garganta



INOIZ EGIN DUDAN

Kantu anonimoak utzi ditut
           autobuseko eserlekuetan.
Irudi biluziak egin ditut
           dendetako atarietan.
Poema zikinak idatzi ditut
           tabernetako komunetan.
Mezu merkeak zabaldu ditut
           kutxazain automatikoetan.

Graffiti bat margotu dizut
           begien azpian.
Merkea. Zikina. Biluzia. Anonimoa.
           Ezertarako balio ez duena.
           Inoiz egin dudan ederrena.

OIER GUILLAN




QUE HE HECHO NUNCA

He dejado cantos anónimos
           en los asientos del autobús.
He dibujado imágenes desnudas
            en las puertas de las tiendas.
He escrito poemas sucios
           en los servicios de los bares.
He difundido mensajes baratos
           en los cajeros automáticos.

Te he pintado un grafiti
           debajo de los ojos.
Barato. Sucio. Desnudo. Anónimo.
           Que no vale para nada.

           Lo más hermoso que he hecho nunca.



NOSTALGIA

ez du nostalgia
iraganean jazotakoak
sortzen

orainean bizi ez
dugunak
baizik

OIER GUILLAN




NOSTALGIA

no produce
nostalgia
lo sucedido en el pasado

sino
lo que no

vivimos en el ahora



ESKUEKIN OROITU

Zimurtuko dira
gaurko tatuajeak
biharko agurearen
bizkarrean

horregatik nahi dut
eskuekin oroitu
zure azalak
orain esaten duena

OIER GUILLAN




RECORDAR CON LAS MANOS

Se arrugarán
los tatuajes de hoy
en la espalda
del viejo de mañana

por eso quiero
recordar con las manos
lo que tu piel

dice ahora



NI ISILTZEKO

Esaiozu
gurutzegrama bat naizela
zulo txuriekin osatzen dela
nire azal gurutziltzatua

Esaiozu
paperezko letra bat
eztarrian trabeska dudala
esnatzen naizela eguerdiro

Esaiozu
ez zuela soluzioekin
poema bat egin behar
ni isiltzeko

OIER GUILLAN




PARA QUE ME CALLASE

Dile
que soy un crucigrama
que se llena de agujeros blancos
mi piel crucificada

Dile
que tengo atravesada en la garganta
una letra de papel
que me despierto cada mediodía

Dile
que no necesitaba hacer un poema
con las soluciones

para que me callase